Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Πλησιάζουμε

Oρθώς αποφάνθηκε επί της σάρκας
ο δημιουργός του υποστατού
εν αμφιβολία κι υπαρκτού.

Όρισε να 'ναι, πλην κρέας ωμό
και φορέας αισθήσεων, αξιών
ανύμπορων ωστόσο όντων, ανθρώπων.

Βελτίωση της φύσης καθ' ημάς
εν αρμονία με ηθικές και λογικές
πάτε καλά; το χώμα δε γνωρίζει κύριο.

Αποφάσισαμε πως άγνωστο πώς
μας δόθηκε ιδιαίτερη αποστολή
παραγνωριστήκαμε με τις καταβολές.

Λίγη συγκίνηση, λίγη προοπτική
εμπρός για την αιωνιότητα ψιθύρισαν
ορμόντας κατά και μέσω των ενστίκτων.

Κρύβεται λεπτή ειρωνεία εδώ
οι κανόνες της λογικής σπάζουν
κάτω απ' το βάρος της ψυχής.


Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Εκ βάθων

Πως ζητώ να βρεθώ σε χέρια θεότρελα
να έχει έξω καταιγίδα και μανία
να βουλιάζω στη συνείδησή τ.
Πως σκουπίζω τα χείλη μου
με καραγκιοζιλίκια ή χολή
πάρε να 'χεις σα να μου πες πίκρα.
Πως ελπίζω πάντα, παντοτινά και ποτέ
να 'ρθει ο τερματικός σταθμός
γιατί έχω μισήσει το ταξίδι.
Πως ξέρω πολύ καλα τα εμπόδια
με τρέμουλο κι έπαρση περνάω
πως θα το κάνεις αυτό, ερωτήθηκα.
Πως γαυγίζω μα δε δαγκώνω
γιατί γλείφω τ' απλωμένο χέρι
μόνο για να το φτύσω στη γραμμή της ζωής.
Πως βυθίζω νοητικά καράβια
για να πλέω μόνο εγώ με βάρκα
να πάω να βρω τη φίλη Κίρκη.
Πως κατάστρωσα το πρίν λίγο, το άυριο
τόσο άρρωστα κι αόριστα
που πρακτικά δεν με βολεύει.
Πως σαν κάτι εξωκοσμικό σε βλέπω
αντιστέκομαι στην πηγή των ονείρων μου
για ν' απολαύσεις μόνο τις όμορφες πλευρές μου.
Είχα να πω, τι θα πει να σ' αναζητάω.

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

Μ.

Με πιέζει ο χρόνος που τρέχει
βλέπεις, ήθελα να γυρίζω
τη Θεσσαλονίκη, την άνοιξη,
μαζί σου.
Τα μυστήρια μόλις λύνονται
χάνουν σίγουρα γόητρο
μα εγώ έχω λυθεί
κι όλα μου τα κομμάτια
σέρνονται από Ίωνος μέχρι Νομική.
Περπατάω στο δρόμο
τρομάζω, στη σκέψη να ρίξω
απάνω σου το βλέμμα μου
και με δροσίζει ο αέρας
κι ας μ' έκαψε ο Μάρτης.