Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Σκουλικότρυπα

Ξέρω με τη σιγουριά των καρπών,
που πεσμένοι στο χώμα γνωρίζουν
πως δεν τους πεθύμησε κανείς.
Ξέρω με την περηφάνια της κοπέλας
που πεσμένη στο πάτωμα βλέπει
πως την αγάπησαν εφήμερα.
Ξέρω με τη σοφία των ζώων
που απλώνουν την αρίδα τους
πως αύριο θα ανακυκλωθώ.
Ξέρω πολλά πράγματα για να ξεχνάω
τον όρκο να μην ξαναγνωρίσω
όμορφα χέρια και καθαρά μάτια.


Μπ.

Να με λούζει φως διάφανο, ζεστό
το σώμα μου απλωμένο στο πιο χλωρό γρασίδι
οι ακρίδες γύρω μου να στήνουνε χορό
κατ' εικόνα ευλάβειας στης εκκλησίας το στασίδι.

Σε βρίσκω στη μυρωδιά του χώματος
ποτισμένο απ' τα σαπισμένα πορτοκάλια
στα ευάλωτα άνθη των αμυγδαλιών
καθώς πέφτουν στα πιο όμορφα κεφάλια.

Να τρέχω με τις παλάμες μου γυμνές
να τρέχω μοναχά για τη σκιά σου
έτσι έγινε και δεν φοβάμαι να στο πω
ζητούσα φωλιά και σπιτικό στα σωθικά σου.