Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Χριστός εξεμωράθη

Είμαι ένα παιδί που κρέμεται απ' την ποδιά της μάνας του
τη βλέπει να σέρνεται μες στη ζωή της κι αποφάσισε
να σέρνεται μόνο του, αντί ξωπίσω της.

Είμαι ένα παιδί που είδε κάποτε μονόκερο στον ξύπνιο του
πριν προλάβουν να το κυνηγήσουν οι Μινώταυροι
ήμουν μονάχα ένα παιδί που να σας πάρει.

Είμαι ό,τι πιο όμορφο έχεις αντικρύσει στη ζωή σου
χωρίς να αρνούμαι οτι είμαι κι ο,τι πιο άσχημο
ξύνω τη μύτη μου και φτύνω χλέπες, σκέτο θέαμα.

Κάθομαι στις φτέρνες μου από πάνω σου
τα χέρια μου υφαίνουν τη λαγνεία μου
σε χαστουκίζω για να τσακίσω τον εγωισμό σου
σε γλείφω για να τιμήσω τη χημεία αλλα κυρίως τις τσόντες
αυτές που ποτέ δεν είδα γιατί αηδιάζω.

Είμαι μέσα σου και γύρω σου κι ομπρός σου
είμαι εκει γιατί εδώ δεν είμαι σίγουρα.
Έχω ξεχάσει τι είμαι, μην το μαρτυρήσεις
αλλά νομίζω πως είμαι ένα τίποτα
απ΄ αυτά τα "τίποτα" που προσπαθώ να γλιτώσω.