Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Υγρά κι Απάνεμα

Αφού δεν ήθελε να γίνει εραστής μου, του είπα τράβα στα τσακίδια ή μείνε εδώ τριγύρω να με σέβεσαι και να με ποτίζεις που και που, γιατί έχω ανάγκη από νερό όπως και οι γαρδένιες. Δεν του το 'πα ξεκάθαρα πως είμαι αειθαλές. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου πολύ ξεκάθαρο. Κι έτσι όπως με αρνήθηκε, μου 'πεσε απ'τα μαλλιά μια χρυσή τρίχα, τη μάζεψε και της έβαλε φωτιά με το ίδιο σπίρτο που άναψε και τσιγάρο.  Κάηκα πολύ καιρό πριν, μου 'ρθε να του πω, κι αυτός νομίζει πως καμένο μπορεί εκ νέου να καεί, θα πρέπει να πω εδώ πως από γνώσεις φυσικής είναι λίγο ελλιπής. Θα λογαριαστούμε ελλιπώς φοβάμαι. Και τούτο γιατί οι περιστροφές αρέσουν πολύ, έχουν πολλή πέραση, είναι σαν μόδα που μένει όλες τις εποχές. Τέτοιες μόδες συντονίζουν της ψυχής τ'ανομολόγητα, τα βάζουν σε τροχιά, ο εκτροχιασμός είναι εκτός προγράμματος. Λες και είμαι κανα τρένο αναγκασμένο να κάνω τα ίδια δρομολόγια. Ανέβα εσύ, κατέβα εσύ, στάση για κατούρημα και  τσιγάρο. Να μη σώσω να γίνω μεταφορικό εξαγορασμένο από τις ιδιωτικές εταιρίες περιστροφών και δισταγμών. Κι αφού, έλεγα, με αρνήθηκε και μου 'καψε την τρίχα, μου ακούμπησε ένα φιλί οίκτου στο λαιμό, κι εγώ σκεφτόμουν καλύτερα να μου τον έκοβε και να 'πεφτε το κεφαλάκι μου όμορφο κι αιώνιο στα πόδια των προδοτών. Ήταν και γουστόζικα τα σκουλαρίκια μου και τα χειλάκια μου και όλη η φροντίδα που 'χα δώσει στο δέρμα μου. Κι αυτό ήταν πολύ ξεκάθαρο, αλλά αν είσαι μύωπας ξέρετε όλοι τι συμβαίνει. Δεν θα κατηγορήσουμε δα και τους μύωπες γι'αυτή την ακούσια αναπηρία. Δεν θα κατηγορήσουμε ούτε τις αμάσητες κουβέντες κι ας είναι δηλητήριο. Θα κατηγορήσω τον οίκτο, διότι αυτό το συναίσθημα το αποστρέφομαι. Άντε άντε, συγχωρώ τον οίκτο προς εαυτόν, αυτό το θέμα είναι λεπτό και χρήζει ιδιαίτερης φροντίδας. Όταν όμως με αρνήθηκε και πέρασα απ'την άλλη όχθη, από την υγρή αναμονή στην τελειωμένη αποτυχία, δε δίστασα να απογειώσω το αερόστατο μου, ακόμη κι έτσι απάνεμα που ήταν, για να πάω να τσακιστώ ελεύθερα και τελείως αυτοβούλως σε κάτι άλλα γκρέμια που 'χα λοκάρει σπάνια εντελβάις. Μην σας τα πολυλογώ, και τα εντελβάις μόνο για γλυκό του κουταλιού χρησίμευσαν. Πολύ γλυκά και εντελώς ακατάλληλα να με χορτάσουν.