Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Molitva

Τι να τραγουδήσω για σένα;

Σειρήνα, πλάνα, κάλπικη.

Επανέφερέ με, σήκωσέ με
πάρε με.
Πάρε με.

Τρέμω στην ιδέα σου
μέσα μου,
πάνω μου, 
γύρω μου,
μαζί μου.

Όνειρα έπαψα να κάνω,
έπαψα και να σ' αναζητώ.

Κολάστηκα.
Σε βούρκο απύθμενο διάλεξα
να κυλιστώ.

Κι όπως λικνίζομαι γι' αυτούς
και τους ικανοποιώ
και ικανοποιούμαι,
ποτέ δε θα κανα με σένα.

Πρόστυχη, προκλητική.
Σειρήνα, του Αλέξανδρου γοργόνα.

Να ΄ταν να πονέσω
για την αγάπη σου
για το δικό σου δέρμα
τα δικά σου μάτια.

Να 'ταν μόνο για σένα
όλα μου τα τεχνάσματα.

Ήμουν μικρή 
έπλασα αγνή ψυχή,
τη φύλαξα για σένα.

Δεν αντέχω πια
να χαραμίζομαι.

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

6 και νιώθω σέξυ;

Λαγνεία η αμαρτία,
παρθένα η κυρία;

Δώστε της μόρια
δώστε και αλκοόλ.

Θα τα ξεχάσει όλα
παρούσα, έρως απών.

Συνήθεια θα της πείτε,
οργασμοί της συμφοράς.

Τους άφησε έναν έναν
στου λουτρού τα κρύα.

Αγαπάει καταστροφικά,
να η αληθινή αμαρτία.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Ο θυμός μπορεί να είναι δημιουργικός

Ας είναι να θυμώνω κι εγώ κάπου κάπου,
σάμπως ελάττωμα δεν είναι κι αυτό
της αναξιοπρεπούς μας φύσης.

Ας είναι να θυμώνω στα βουβά,
για αυτό το σκουπίδι που αποκάλεσες "έρωτά σου"
για τις φιλίες που ποτέ δεν υπήρξαν αμφίδρομες
απ' τη μεριά σου.

Ας είναι να θυμώνω με το προκλητικότατο
κάλεσμά σου, και την πεποίθηση πως είσαι εκεί
ενώ δεν είσαι
και δεν θα 'σαι.

Ας είναι να θυμώνω με τους δικούς μου
που σκορπίζουν απ' τον πρώτο οργασμό
μ' ένα ακόμη δίποδο,
που τους τάζει το "για πάντα".

Ας είναι να θυμώνω με την θρησκεία,
την οικογένεια, την κοινωνία,
τις σπουδές, στείρες κι αποκρουστικές
για να πάω να παίξω τον ρόλο μου στον κόσμο.

Ας είναι να θυμάμαι πάντα τι πάω να κάνω
τι λέω και τι πράττω
προ των μαχών που δίνω κάθε μέρα
ας είναι να φοβάμαι πως ίσως δεν έχω δύναμη
ας είναι να θυμώνω
με όλον τον κόσμο
προφυλάσσοντας
-ίσως ούτως- τον εαυτό μου.