Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Πρωτόπλαστοι

Καθείς κείτεται εκεί που κοίταξε,
μια στιγμή για να δει τ' όνειρο του.

Βόλια τον σκεπάσανε πριν πει
τι σκοπό 'χε για το μερτικό του.

Καθείς φαγώθηκε μονάχος,
από αγάπη περισσή για τον εαυτό του.

Άρωμα τους μύριζε μεθυστικό,
σάρκες σπαράξαν χάριν του ερώτου.

Κανείς δεν έδωσε χέρι στο γκρεμό,
καθείς να σώσει το τομάρι, το δικό του.

Καθίσαν στη σκιά του Μαμών, 
θεού τους μοναδικού και πρώτου.

Κανείς δεν τον σημάδεψε,
να ψοφήσει με τον ήχο του κρότου.




Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Τίποτα.

Ο,τι κι αν γίνεται δεν με αφορά.
Άντε στο διάβολο, όλοι, τα πάντα.
Σχολή, φίλοι, γκόμενοι. Είμαι εκτός.
Κάπου ξεστράτισε το πνεύμα μου,
με ψάχνει.
Όταν μεθάω, όταν περνάω ζόρια.
Δεν το σηκώνω να χύσω άλλο δάκρυ.
Με βγάζω από μέσα μου
για να μ' ανιχνεύσεις στον αέρα.
Μύρισε με, δες με. Είμαι κι εγώ εδώ.
Στο δικό σου τίποτα.
Συμπάσχω.




Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Βlock 33

Ίσως να ήρθα νεκρή για να παρακολουθώ τους ζωντανούς. Ν' ακούω τις δηλώσεις τους και τα δράματά τους, μικρά και μεγάλα, ανούσια κι ουσιώδη. Μα εμένα το δράμα μου είναι πως έχω παγώσει χρόνια τώρα, και νιώθω στ' αλήθεια νεκρή. Ίσως να 'μαι αυτό που λένε, πνεύμα και ξωτικό. Ένα βράδυ μόνο το χρόνο, εκεί γύρω στα Χριστούγεννα, σαν ν' ανασταίνομαι για λίγες ώρες. Ίσως φταίει που Χριστούγεννα ερωτεύτηκα για πρώτη και τελευταία φορά ως τώρα. Μέσα στο κρύο εγώ μαγεύτηκα, και έμεινα εκεί. Μέσα στην παγωνιά. Στις ημιτελείς οικοδομές με το σκληρό πάτωμα. Ο χαμένος τα παίρνει όλα. Ποιά όλα; Κι εγώ τι τα 'κανα; Πού τα δικαιούμαι; Ο χαμένος θα σας πω εγώ τι παίρνει. Παίρνει θάρρος και θράσος, κουράγιο, κατάρες. Τα σέρνει πίσω του, όπως το αυτοκίνητο των νεόνυμφων σέρνει τις κονσέρβες. Και το βήμα του καθορίζεται απ' τις σκέψεις του και μόνο. Είναι ασταθές ως εκ τούτου. Είπες πως είμαι μοναδική, το είπες και το πιστεύεις. Τι να την κάνει τη μοναδικότητα ένας παγωμένος άνθρωπος; Όλοι είμαστε μοναδικοί όμως, άρα και πάλι ίδιοι. Κοιτούσα εχθές την οροφή της αποθήκης κι ήλπιζα πως τεντώνοντας τα χέρια και τραγουδώντας με μανία "Ακούω τις θάλασσες και τα ποτάμια σου, ακούω το γέλιο σου, κι ακούω το κλάμα σου, τις πολιτείες και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου" θα με ακούσει αυτό που αποκαλώ "συμπαντική αρμονία", και θα με λυπηθεί. Γιατί άλλωστε, έχω ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι! https://www.youtube.com/watch?v=RoCkh4FWTFs

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Beauty and the Beast

"To your grace I will surrender 
and as the terror pass me by
I will fall down to my knees 
and kiss all your ugly parts
until they're mine. 
For I suffer the distortion 
same as you do.
It's you, the beast is awaken inside of you 
dragging your soul down 
to the darkest corners 
of this shameless world.
I will conquer you, 
for I am capable of worshiping your disfiguration. 
Let it always be known
that your barking hits my ears
not as a threat,
but as a cry for love."


Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

http://www.youtube.com/watch?v=9nKHvzWGjAc

"Κάποτε κουράζεσαι, 
ο,τι επιθυμείς να μοιράζεσαι, 
να το λες μόνο στον εαυτό σου, 
- το μοναδικό -
εν παρουσία σύντροφο σου.."

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Ποσείδι

Μα πού να ψάξω δυο μάτια σαν κι αυτά
λαμπρά κι έξυπνα και καθολικά,
που μου τρυπούν μέρος της ψυχής
της ήδη ξεχαρβαλωμένης;

Μακριά κι αν είναι θα ξανάρθουν,
να μου ζητήσουν γαλήνη κι ηρεμία,
αγνοώντας πως δεν μπορώ να δώσω.

Μια αλήθεια μου χτυπάει τ' αυτιά
όταν όλοι είναι εκεί αγαπημένοι
κι εγώ χορεύω με διαόλια
αυτοσκοπός να με θαυμάζεις.
Κι εσύ, κι αυτοί.

Η άμμος μου είπε μυστικά
παγωμένη την ανατολή.
Η θάλασσα μου έκανε έρωτα
κι εγώ της έδωσα φιλί,
ζητώντας ουρανό και γη.

Ήμαστε κάπου εκεί,
στο μεταξύ,
γιατί ζωή κι αλήθεια τραγουδούν τους πόνους μας.

Ζαλισμένο κεφάλι τι να πει,
μόνο να κουνιέται ξέρει,
ν' αποβάλει την πίκρα που με πότισαν,
εσύ, και αυτοί,


όλοι μαζί της πορείας μου οι κριτές.

http://www.youtube.com/watch?v=GOy0L1NVa6M

"Θέλω να βρεθώ σ' ένα δωμάτιο μαζί σου. Ν' ακούμε μουσική, να πίνουμε κρασί. Ή ό,τι σ' αρέσει. :P Σε μια αίθουσα χορού ίσως, σαν να 'μαστε στη δεκαετία του 20' ή του 30'. Να φοράω φόρεμα σενιαριστό, και στα κρυφά να μου το σηκώνεις. Ή να 'μασταν παιδιά των λουλουδιών, και να γυρνάμε τον κόσμο μ' ένα κιτς τροχόσπιτο. Να φωνάζουμε για ειρήνη κι αγάπη. Να βουτάμε γυμνοί στις παραλίες. Να μιλάμε για όλα, και να μοιραζόμαστε τη σιωπή. Να κλαίμε από ευτυχία. Να ξαπλώνουμε μαζί και να μου χαιδεύεις την πλάτη. Η γύμνια των ψυχών μας να μας συγκινεί πιο πολύ απ' τη γύμνια των κορμιών μας. Άμα σ' αγαπώ και μ' αγαπάς, με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο. Όχι με τον δικό τους. Άμα σε θέλω για σένα, κι όχι για μένα. Να μ' αξιώσει η ζωή να σου 'μαι σύντροφος, ούτε ερωμένη, ούτε δυνάστης. Θέλω να σε φροντίσω, να φτάσουμε μαζί στην κάθαρση. Ο,τι πιο όμορφο έχω, να στο χαρίσω για ν' ανθίσεις. Έρωτα, θέλω να με τιμήσεις. Μυρίζει έξω τόσο ωραία ο χειμώνας. Θ' αλιχτάω κάθε βράδυ, ώσπου να 'ρθεις να με βρεις."