Γέννησα μια χίμαιρα, φοβάμαι.

Συνουσιάστηκαν οι τερατώδεις σκέψεις
και να που βγήκε μια χίμαιρα
σκοτεινή κι απελπισμένη
που λαχταράει ζωή κι αγάπη.
Καθυστερεί τη σήψη ή
τρέχει προς σαυτήν γυμνή
αλιεύει καρχαρίες και δράκαινες
απ' τα άβατα ακάθαρτα νερά.
Διακρίνεται για τη διαταραγμένη
- αν μη τι άλλο - της ψυχή
και τουφεκίζει τους αμνούς
που βάλαν να διαφυλάττει.
Κι ενώ εξοστρακίζει κάθε μορφή
συνηθισμένων δοκιμασιών
εντούτοις καυλαντίζει
με την εφήμερη τους λάμψη.
Θα φροντίσουν οι δικοί της θεοί
να εξιλεωθεί ίσως κάποτε
δίνοντας της να πιει
γάλα, αίμα κι ένα γλυκό φιλί.