Καθένας έχει δικούς του δαίμονες να σκοτώσει
τους ψάχνει στις πιο μικρές συνήθειες
τους αναγνωρίζει σαν κατοικίδια ζώα
τους τάιζε βέβαια καιρό
πως να τους φολιάσει χωρίς κόπο;
Τι να κάνεις άραγε τώρα που σε συλλογιέμαι
να ταίζεις κι εσύ το καινούριο σου αστείο;
Να κοντοστέκεσαι από πάνω της
σα να 'ταν ιερός ναός που ευλαβικά θα μπεις;
Και πριν τυλίξεις τις γάμπες τις
με τα δάχτυλά σου
κι ελαφρά πίσω τις σπρώξεις
θα προτιμούσες στα μούτρα να σε φτύσει;
Κι αν ήξερες τι έχω κάνει
για να με σιχαθείς, για να νιώσω σκουπίδι
θα 'θελες ακόμη κι άλλοι να μ' έχουν τιμωρήσει;
Τότε από δαίμονες δεν ξέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου