Ο θυμός μπορεί να είναι δημιουργικός

Ας είναι να θυμώνω κι εγώ κάπου κάπου,
σάμπως ελάττωμα δεν είναι κι αυτό
της αναξιοπρεπούς μας φύσης.

Ας είναι να θυμώνω στα βουβά,
για αυτό το σκουπίδι που αποκάλεσες "έρωτά σου"
για τις φιλίες που ποτέ δεν υπήρξαν αμφίδρομες
απ' τη μεριά σου.

Ας είναι να θυμώνω με το προκλητικότατο
κάλεσμά σου, και την πεποίθηση πως είσαι εκεί
ενώ δεν είσαι
και δεν θα 'σαι.

Ας είναι να θυμώνω με τους δικούς μου
που σκορπίζουν απ' τον πρώτο οργασμό
μ' ένα ακόμη δίποδο,
που τους τάζει το "για πάντα".

Ας είναι να θυμώνω με την θρησκεία,
την οικογένεια, την κοινωνία,
τις σπουδές, στείρες κι αποκρουστικές
για να πάω να παίξω τον ρόλο μου στον κόσμο.

Ας είναι να θυμάμαι πάντα τι πάω να κάνω
τι λέω και τι πράττω
προ των μαχών που δίνω κάθε μέρα
ας είναι να φοβάμαι πως ίσως δεν έχω δύναμη
ας είναι να θυμώνω
με όλον τον κόσμο
προφυλάσσοντας
-ίσως ούτως- τον εαυτό μου.