Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Molitva

Τι να τραγουδήσω για σένα;

Σειρήνα, πλάνα, κάλπικη.

Επανέφερέ με, σήκωσέ με
πάρε με.
Πάρε με.

Τρέμω στην ιδέα σου
μέσα μου,
πάνω μου, 
γύρω μου,
μαζί μου.

Όνειρα έπαψα να κάνω,
έπαψα και να σ' αναζητώ.

Κολάστηκα.
Σε βούρκο απύθμενο διάλεξα
να κυλιστώ.

Κι όπως λικνίζομαι γι' αυτούς
και τους ικανοποιώ
και ικανοποιούμαι,
ποτέ δε θα κανα με σένα.

Πρόστυχη, προκλητική.
Σειρήνα, του Αλέξανδρου γοργόνα.

Να ΄ταν να πονέσω
για την αγάπη σου
για το δικό σου δέρμα
τα δικά σου μάτια.

Να 'ταν μόνο για σένα
όλα μου τα τεχνάσματα.

Ήμουν μικρή 
έπλασα αγνή ψυχή,
τη φύλαξα για σένα.

Δεν αντέχω πια
να χαραμίζομαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου