Ερωτεύομαι κι εκτροχιάζομαι
έτσι νιώθω εγώ,
σα να μην έχω φρένα στη ζωή.
Γυναίκα γίνηκα,
και νιώθω να βαραίνουν πάνω μου
των ανδρών οι στεναγμοί,
κι εγώ να τους φυσάω
σα να ΄ταν σκόνη απ' τα παπούτσια.
Οι μέρες μου ΄ναι αλήτικες
με την ουσία της λέξης,
δεν ταυτίζομαι με κανέναν,
εκ του αληθούς, μένω κι εμμένω
σ' όσα δύναμαι να γίνω
αυτοπροσδιορισμός,
αναγόμενος σε αξία.
Φαντάζομαι συχνά το σώμα μου
ξεβρασμένο σε μιαν αχτή
ή καβάλα σ' ένα σύννεφο
γυμνό από ομορφιά κι ασχήμια
σα να΄ μουνα όντως μυθική
σαν τις γοργόνες και τους θεούς.
Έτσι πάλεψα να δω τον εαυτό μου,
σα γυναίκα, σαν παιδί, σαν ζώο
και σαν άνθρωπο.
Είδα την ομορφιά πρωτογενή,
χωρίς πέπλα καλλωπισμού
μόνο ένα κορίτσι
απ' τα πιο ανόητα,
τα πιο δυνατά,
και τα πιο ξεμυαλισμένα.
σαγαπώ
ΑπάντησηΔιαγραφή